Ik heb z’n naam al in de wandelgangen gehoord. Hij is de ‘Golden Boy’. Hij is slim, internationaal, commercieel en een makkelijke prater. Hiermee weet hij altijd het ijs te breken en de ander op zijn gemak te stellen.
De eerste uren in de training vindt iedereen het heel prettig dat hij zo makkelijk praat en iedereen op z’n gemak weet te stellen.
De tweede dag doen we een oefening waarin de deelnemers naar elkaar uitspreken waarom ze het makkelijk vinden om contact met elkaar te maken. En waarom ze het lastig vinden. Hij krijgt terug dat het contact met hem makkelijk is omdat hij zo’n goede sfeer weet te creëren. En het is lastig omdat ze niet goed weten wat ze aan ‘m hebben. Hmm, dat is even slikken.
Die middag heb ik een individueel coachgesprek met hem. Ik vraag hem wat hij uit het gesprek wil halen. Er komen veel woorden en ik raak het spoor bijster. Ik vraag hem even te stoppen en zeg “Ik moet heel hard m’n best doen om je te blijven volgen als je zoveel praat. En m’n neiging is dan om af te haken.”
Dan haalt hij adem en na opnieuw veel woorden, zegt hij uiteindelijk dat hij het zo lastig vindt als mensen afhaken. Zijn vraag is wat hij kan doen om dit te voorkomen. Ook vindt hij het lastig om zelf beslissingen te nemen.
Tijdens het gesprek blijkt steeds weer dat hij bang is om de ander te kwetsen of de harmonie te verbreken. Dan gaat hij veel praten en wordt onduidelijk. En hierdoor gebeurt iedere keer precies wat hij niet wil; namelijk dat mensen bij hem afhaken.
Hij vertelt dat hij het fijn vindt om mensen blij te maken, dingen op te pakken, brandjes te blussen, verantwoordelijkheid te nemen, etc. Hij werkt 60 uur per week. Ik complimenteer hem met zijn verantwoordelijkheidsgevoel, drive en sociale skills; dit zijn waardevolle kwaliteiten van hem. En als ik hem vraag wat voor hem echt belangrijk is, wordt het lastig. Dan komt er weer een stroom van woorden. Iedere keer vraag ik hem opnieuw om even stil te worden en adem te halen. En ik herhaal mijn vraag wat voor hem nu echt belangrijk is. Na een paar keer komen de tranen en geeft hij in één zin aan dat voor hem zijn vrouw en kinderen op de eerste plaats komen. En dat de beslissing die hij moet nemen over zijn gezin gaat.
De volgende dag moet deze ‘Golden Boy’ een belangrijke presentatie geven voor een grote delegatie topmensen uit het bedrijfsleven. De slides hiervoor zijn al gemaakt en hij weet precies wat hij geacht wordt te zeggen. Maar hij besluit het anders te gaan doen.
Geen slides, maar een persoonlijk verhaal dat hem raakt. Recht uit het hart. Kort en bondig. Hiermee heeft hij de aandacht van de hele zaal. Niemand haakt af.
Wat een lef en prestatie!
De Golden Boy heeft veel talenten. En nu hij weer contact heeft met wat voor hem belangrijk is, heeft hij niet zoveel woorden meer nodig. Hij brengt z’n boodschap helder en bondig. En anderen weten wat ze aan hem hebben.
Ingrid van Zutphen
Praktijk Ludens is een serie blogs van trainers van Ludens Talentontwikkeling. Alle verhalen en ontmoetingen zijn waar gebeurd maar zodanig aangepast dat de privacy van deelnemers en coachees gewaarborgd is.
Wil je alle Praktijk Ludens blogs lezen? Klik dan bovenaan het artikel op Praktijk Ludens (grijze blokje).